تولد یک مرگ...

هواتو کردم دوباره بازم دلم تنگه برات 

اگر چه دوری از دلم هنوزم میرم برات

امید من سنگ صبورباشه برو پیشم نیا

بذار که تنها بسوزم تو غربت دلتگیهام

نه اینکه عاشق نباشم نه اینکه دوست ندارم  

میخوام تو اوج بی کسیم سرروی شونت بذارم

زخم زبون و صبرمن باور بکن حدی داره

یه قلب خالی از امید آخه سوزوندن نداره 

منی که حتی گریه هام واسه تو تکراری شده

توحرف مردمونزن نگو که جات خالی شده

نگاه سردت هنوزم باخنده هات زجرم میده

خدا خودت منو به این دربدری عادت بده

باورنداری هنوزم عشق تو داغونم کنه

بخند به گریه های من شاید که آرومم کنه

هرروز غروب دلتنگتم دوباره تنها میشینم

هروقت که بارون میباره توروکنارم میبینم

هرروزوهرشب ازخدا بدون فقط تورومیخوام

بگو توهم دوستم داری بگو که دلتنگم میشی

من فقط از خدا میخوام دوباره مهربون بشی