بر لبانت کلام سکوت در نگاهت غزل های خداحافظی جاری است

کاش میدانستی که وجودت چگونه در اعماق دلم ریشه دوانیده که جدایی از تو برایم

معنای مرگ و نابودی است.

اما با این حال به تو می گویم:

برو چرا که دست تقدیر این گونه کتاب سر نوشت تو را ورق زده است

به امید روزی که سکوت عشق من

شکسته و آواز دل انگیز آن در فضای غم زده دلم بپیچد

ای عزیز از دست رفته هیچ گاه فراموشت نخواهم کرد.